پاسخ آیتالله العظمی جوادی آملی به شبههای پیرامون «آیا وعده شفاعت حضرت زهرا سلام الله علیها، باعث گستاخی گنهکاران در ارتکاب گناه نمیشود؟» در یکی از آثار ایشان تقدیم شما فرهیختگان می شود.
* پرسش
* آیا وعده شفاعت، باعث گستاخی گنهکاران در ارتکاب گناه نمیشود؟
* پاسخ:
شفاعت همچون دارویی شفابخش است که هیچ انسان عاقلی را به بیماری تشویق نمیکند، بلکه تنها راهی برای نجات بیماران است.
شرایط بهرهمندی از شفاعت حضرت زهرا(س):
برای آنکه شفاعت شامل حال فردی شود، باید دارای شرایطی باشد، از جمله:
_مشرک، کافر، منافق یا ناصبی نباشد.
_از گناهان خود پشیمان باشد.
_ولایت امیرالمؤمنین علی(ع) و اهل بیت(ع) را پذیرفته باشد.
_دوستدار شیعیان و ذریه پیامبر(ص) باشد.
_سادات را نیازارد.
شرط اصلی شفاعت، ندامت از گناه و داشتن ایمان پایه است. خداوند در قرآن میفرماید:
«وَ لَا یَشْفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ارْتَضَی»
(آنان فقط برای کسی شفاعت میکنند که [خدا] از او راضی باشد، سوره انبیا، آیه ۲۸)
چرا شفاعت باعث گستاخی نمیشود؟
۱. خداوند دقیقاً مشخص نکرده که شفاعت شامل چه کسانی میشود؛ بنابراین هیچکس نمیتواند با اطمینان بر شفاعت حساب کند.
۲. مؤمن واقعی همواره بین ترس از عقاب و امید به رحمت خداوند در نوسان است.
۳. قرآن به صراحت هشدار میدهد که هیچکس خود را از مکر خدا در امان نبیند.
۴. اصرار بر گناه، ممکن است به کفر و قساوت قلب بینجامد.
شفاعت حضرت زهرا(س) نه تنها باعث گستاخی گنهکاران نمیشود، بلکه امیدی برای بازگشت و جبران گذشته است.
این موهبت، همچون نوری در تاریکی، برای کسانی است که در مسیر ایمان، لغزش داشتهاند اما قصد بازگشت دارند.
منبع: تسنیم، ج۴، ص ۲۷۰ – ۲۷۳.