Bismillah

Ülkede iki aydan fazla bir süredir eski koalisyon ortakları arasında devam edegelen iktidar savaşı gün geçtikçe şiddetleneceğe benziyor. Çünkü savaşı başlatan bu tarafların kendilerinden ziyade Türkiye siyasetini her on yılda bir yeniden dizayn eden dış güçler, ve özellikle de küresel sulta sisteminin başını çeken ABD ve uluslararası siyonizmdir.

“AKP Serüveni ve ABD’nin İktidar Değiştirme Projesi” http://www.rasthaber.com/yazar_17605_37_akp-seruveni-ve-abdnin-iktidar-degistirme-projesi.html

başlıklı yazıda ifade ettiğimiz üzere amaç sulta sisteminin siyasetlerini daha bir koordineli ve uysal biçimde uygulayacak bir ekibi iş başına getirmektir. Çünkü müstekbirler işbirlikçilerinin sadece onların siyasetlerini uygulamaları ve onlarla işbirliği yapmalarıyla yetinmez onların hakkaniyetine inanmaları ve kabul etmelerini de isterler. Halbuki iş başındaki mevcut ekip her ne kadar sulta sistemiyle uyumlu hareket etse de fırsat bulduğunda ve özellikle de –hangi amaçla olursa olsun-iktidarının elinden alınacağını gördüğünde teslim olmayacağının sinyallerini vermiş bulunuyor. Bu ise müstekbir güçlerin kabulleneceği bir durum değildir. Cemaat ise geçmişten beri ortaya koyduğu tavırlarıyla ABD’nin ve uluslararası siyonizmin dünya üzerindeki sultasını kabul etmek bir yana gerekliliğine inanmaktadır. Bu durumda sulta sistemi ister istemez iktidara susamış başka odaklarla Cemaat arasında daha yakın bir koordinasyon ve işbirliği ortamı sağlayarak AKP’yi devre dışı bırakmayı planlamaktadır.

AKP önderlerinin bu duruma hayıflanma hakkı yoktur. Çünkü kendileri de aynı yöntemle iktidara taşındı ve rakiplerini bir bir devre dışı bırakırken sulta sisteminin içteki uzantılarıyla işbirliğinde bulundular. Dış bağlantılı Cemaat’in desteği olmadan ortodoks laikleri ve darbeci generelleri devre dışı bırakmaları mümkün değildi. Başta dostunu-düşmanını tanımamak olmak üzere sulta sisteminin hile ve entrikalarından gafil olan AKP ekibi, aynı taktiklerin günün birinde kendilerine karşı kullanılacağını unuttukları için bugün çırpınıp durmaktadır.

Rakibin zaafından yararlanmak mı?

Belli ilkelerden yoksun oldukları için birbirlerinin zaafından yararlanma yöntemine başvurmaktalar. İslamcılık iddiasında bulunanların rakibi altetmek için İslam’ın kabul etmediği yollara başvurmaları yeni değildir. Bu yöntemlerle rakibe galip gelseler bile kazanacakları birkaç günlük saltanattan başkası değildir. Allah adına , din adına, Kur’an adına halkın inançlarını, dini duygularını istismar edenler kim olursa olsun çoğu defa iktidara ulaşsalar bile sünnetullah gereği rezil rüsva olmaktan kurtulamazlar.

Halbuki takva ve ihlasla İslamcılık ve hakkı savunma iddiasında bulunanlar düşmanın hile, baskı ve entrikaları karşısında sabrettikleri ve direndikleri takdirde Allah onlara mutlaka bir çıkış yolu gösterir. Bunun en açık seçik örneği müstekbirler ve İslam ülkelerindeki uzantılarına karşı direnen ve ilkelerinden taviz vermeyen İslam İnkılabı’dır.

Demagojiyi kendine ilke edinmiş bazı yazarlar ülkede devam eden bu ilkesiz ve dini değerlerden uzak tartışmada sulta sisteminin uzantısı Cemaat’e karşı AKP hükümetini desteklerken vicdanlarını rahatlatmak ve muhataplarını nefsi temayüllerine göre yönlendirmek için İran İslam Cumhuriyeti’nden yalan-yanlış örnekler verme hatasına düşmekteler. Bu tipler muhatabın bilgisizliğinden de yararlanarak meşru temeller üzerine kurulu bir nizamın işleyişdeki aksaklıklarıyla laik bir sistem içinde nereye varacağına, ne yapacağına karar verememiş dini değerlere bağlılık iddiasındaki parti ve grupların davranışlarını karşılaştırma gafletine düşmekteler.

Bunlar adamlarının pisliklerini örtmek için önce İslam İnkılabını karalamakta, İslam Cumhuriyetinde eksiklik ve aksaklıkları gündeme getirmekte ve böylece sanki yolsuzluk yapmak, çalmak, vs kaçınılmaz bir şeymiş gibi sevdikleri ve desteklediklerini savunmaya geçmekteler. 

Niçin Velayet-i Fakih Sistemi?

Saltanat kültürünün mirasçıları hala makbuliyetle meşruiyeti karıştırmış görünüyorlar. Halktan daha fazla oy alanın, makbuliyet kazananın, meşruiyet de kazanacağını sanmaktalar. Kişi ve grupların makbuliyeti küçümsenemez elbet, çünkü makbuliyet kazanmadan hükümet edilmesi, topluma liderlik mümkün değildir. Ancak takva ve ihlastan yoksun makbul kişi ve partilerin başarılı olmadıkları çevremizdeki topluluk ve ülkelerde açıkca müşahade edilmektedir.

Allah kendi dini adına ortaya çıkan, din ve ilahi ahkamı uygulama iddiasında bulunanlar, halka kendini dindar, din taraflısı, İslamcı göstererek bir yerlere varmak isteyenlerle gerçek müminlerin bir birinden ayrıdedilmesi için sahtekarları mutlaka rezil rüsva eder, bu sünnetullahtandır. Bunun için geçmişte olduğu gibi bundan sonra da İslam ülkelerinin hemen hepsinde din tüccarlarının ifşa edileceğine kesin gözüyle bakılmalıdır.

AKP-Cemaat savaşı başta olmak üzere İslam ülkelerindeki iç çekişmelerin temelinde iktidar mücadelesi yatmaktadır. Saltanatı, iktidarı her değerin üstünde gören bu anlayış hükümetin kaynağının, hakimiyet hakkının ilahi değil de beşeri olduğuna inanır. Bunun için de hükümet etmek , makbuliyet kazanmak, iktidarını sürdürmek için hiç bir yolu denemekten çekinmezler. Halbuki İslam’da makbuliyetten önce meşruiyyet gelir.

İran’da İslam İnkılabı’nın zaferinden sonra kurulan İslam Cumhuriyeti modelinin niçin “velayet-i fakih” temel ilkesi üzerine oturtulduğu gün geçtikçe daha iyi anlaşılmaktadır. “İşlerin yürütülmesi, Allah için âlim olan ve O'nun helâl ve haramını bilmede güvenilir kişilerin elindedir” hadisi uyarınca müslüman milletlerin önderliğini ilahi ahkamı bilen, takvalı, basiretli, idare kabiliyeti yüksek ve halkın makbuliyetini kazanmış bir fakih tarafından üstlenilmesi öngörülmüştür. Geçen 35 yıl içinde İran’da bunun bereketleri görüldüğü gibi halkı kıyam etmiş başka İslam ülkelerindeki eksikliği de son yıllarda açıkca hissedilmektedir.

Bir ülkedeki çeşitli kuruluşların, kurumların ve temel organların asli görevlerinden sapmalarının güvence altına alınmasının yolu kendini Allah’ın rızasını kazanmaya adamış, her türlü idari-iktisadi vb fesatlardan arındırmış takvalı bir liderle mümkündür.

Ziya TÜRKYILMAZ

Dışişleri Bakanı Muhammed Cevad Zarif, 5+1 grubu ile müzakerelerde sadece İran'ın nükleer meselesi görüşülmesi gerektiği konusunda tüm taraflar hemfikir olduğunu vurguladı.

Viyana'da İran ve 5+1 arasında gerçekleşen yeni tur müzakerelerin sonunda İranlı gazetecilere açıklama yapan Zarif, ortak eylem planına göre İran'ın barışçıl nükleer programının devam etmesi ve bu programın barışçıl olduğu konusunda güvence verilmesi üzerine uzlaştıklarını belirtti.

Zarif buna göre yeni tur müzakerelerden sonra nihai programa geçmeyi kararlaştırdıklarını ve nihai müzakerelerin ön anlaşma uygulanmaya başladıktan sonra en geç bir yıla kadar sonucu ulaşması gerektiğini vurguladı.

Zarif, 5+1 grubu ile müzakerelerde sadece İran'ın nükleer meselesi görüşülmesi gerektiği konusunda da tüm taraflar hemfikir olduğunu kaydetti.

İran Dışişleri Bakanı Yardımcısıİran’la 5+1 müzakerelerinde sadece nükleer konu gündemde

Dışişleri Bakanı Yardımcısı ve nükleer müzakere heyeti üyesi Mecid Tahtravançi dün Viyana’da, İran’la 5+1 Grubu arası nükleer müzakerelerin kulisinde Avusturya Dışişleri Bakanı Vekiliyle görüştü.

Bu görüşmede İran’la Avusturya arası ikili ilişkiler, önemli konular ve ayrıca, ülkemizin nükleer müzakereleriyle ilgili son gelişmeler hakkında fikir alışverişi yapıldı.

ABD'li yetkili: Viyana müzakerelerinde ilerleme sağlandı

Amerikalı bir yetkili Viyana müzakereleri hakkında yaptığı açıklamada, müzakerelerde ilerleme sağlandığını belirtti.

Viyana'da İran ve 5+1 grubu arasında gerçekleşen müzakereler hakkında açıklama yapan Amerikalı üst düzey bir yetkili, müzakerelerin amacı, İran'ın nükleer silah elde etmeyeceğinden emin olmaktan ibaret olduğunu belirtti.

Amerikalı yetkili, müzakerelerde bazı ilerlemeler kaydedildiğini, müzakerelerin nasıl ilerleyeceği bağlamında bir yol bulunduğunu ifade etti.

İran ile tüm konularda yapıcı müzakereler gerçekleştirildiğini belirten Amerikalı yetkili, yazılı hiç bir çerçeve veya gündem ortada olmadığını, ancak taraflar neyin gündemde olduğunu bildiğini ve tüm konular masada olacağını kaydetti

Viyana nükleer müzakereleri,Ashton: Üç gün boyunca yapıcı müzakere yaptık

 AB Dış Politika Sorumlusu Catherine Ashton, Viyana'da üç gün süren oldukça yapıcı müzakereler gerçekleştirdiklerini açıkladı.

Viyana'da İran ve 5+1 arasında gerçekleşen yeni tur müzakerelerin sonunda gazetecilere açıklama yapan AB Dış Politika Sorumlusu Catherine Ashton, üç gün süren oturumlarda çok yapıcı bir müzakere gerçekleştirdiklerini belirtti.

Ashton, üç günlük müzakerelerde nihai ve geniş kapsamlı çözüme ulaşmak için gerekli olan tüm konuları tartıştıklarını kaydeti.

Daha yapılacak çok iş olduğunu ve bu işlerin de kolay olmadığını belirten Ashton, buna karşın iyi bir başlangıç yaptıklarını, uzmanlar Mart'ta teknik görüşmelere başlayacaklarını, kendisi ile İran Dışişleri Bakanı Zarif de 17 Mart'ta bir araya geleceklerini ifade etti.

İran Cumhurbaşkanı Ruhani, Türkiye Meclis Başkanı Çiçek’le görüşmesinde iki ülke arasındaki ilişkileri olumlu ve giderek gelişen bir ilişki şekli olarak değerlendirdi.

Cumhurbaşkanı Hasan Ruhani, Tahran’da düzenlenen İslami İşbirliği Teşkilatı (İİT) üyesi ülkelerin 9. Parlamentolar Birliği toplantısının kulisinde Türkiye Meclis Başkanı Cemil Çiçek’le görüşmesinde İran’la Türkiye arasındaki ilişkileri olumlu ve giderek gelişen bir ilişki şekli olarak değerlendirdi.

Ruhani bu görüşmede, Türkiye Başbakanı Recep Tayyip Erdoğan’ın İran’a yaptığı son ziyaretinde iki ülke arasında iyi anlaşmalar sağlandığını hatırlatarak, bu anlaşmaların iki ülke arasındaki ilişkilerin daha da iyileştirilmesine yardımcı olması temennisinde bulundu.

Cumhurbaşkanı Ruhani daha sonra, İran’la Türkiye arasındaki uzun ve tarihi dostluk ve komşuluk geçmişine değinerek “Son birkaç ayda İran’la Türkiye arasındaki ilişkiler bütün alanlarda gelişme kaydetti” diye vurguladı.

Türkiye Meclis Başkanı Cemil Çiçek de bu ziyarette yaptığı konuşmada, Cumhurbaşkanı Ruhani’yi Türkiye’de ağırlamaktan büyük memnuniyet duyacaklarını ifade ederek, İran’la Türkiye arasındaki ilişkilerin geliştirilmesinin bölge ve İslam dünyasında önemli rol oynıyacağının altını çizdi ve “Eğer Müslümanlar İslam dünyasındaki sorunları giderme yolunda gayret göstermezlerse, o zaman başkaları gelip İslam dünyası meselelerine karışır” diye ilave etti.

ABD ve Batılı Emperyalist devletlerce Orta Doğu’da İslam ülkelerini dengelemek ve onları orada kontrol altında tutmak için kurdurulan Siyonist İsrail devleti, kurulduğu günden bu yana Amerika ve Batılı ülkelerin desteği ile İslam ülkelerine savaş açmış ve Filistin, Ürdün, Lübnan, Suriye ve Mısır topraklarının bir kısmını işgal ederek İslam ve Müslümanlarla aleni bir savaşa girişmiştir. Orta Doğu’da İslam ülkeleri için adeta bir virüs görevi yürüten Siyonist İsrail devleti, tüm Arap ülkeleri ile girdiği tüm savaşları kazanarak yenilmez bir efsane olarak dünyaya adını duyurmuştur. Bu durum, İmam Humeyni’nin (r.a) İran’da Amerikancı Şah yönetimini devirerek İslam İnkılabını kurana kadar sürdü. İmam Humeyni, İran’da gerçekleştirdiği büyük İslam Devriminden sonra İsrail’le tüm ilişkileri keserek İsrail’i tanımadığını ve ortadan kaldırılması gereken bir tümör olduğunu duyurdu.

 Bu doğrultuda İsrail zulmü altında bulunan Lübnan’a el atarak Şehit Mustafa Çamran gibi İranlı komutanları Lübnan’a göndererek Lübnan’da İslami Direniş Örgütü “Hizbullah”ı kurdurdu. Böylelikle Siyonist İsrail için her şey tersine dönmeye başladı. Hizbullah hareketi kurulduktan sonra Öz Muhammedi İslam’ın Şii mücahitleri, Siyonistlerin kontrolü altında bulunan bir çok yere saldırarak İsrail’e kurulduğu günden beri tatmadığı acıları yaşattı. İsrail, Hizbullah’ın saldırılarıyla başa çıkamayınca 2000 yılında İşgal etmiş olduğu bazı Lübnan topraklarından geri çekilmek zorunda kalarak, âdeta bölgeden kaçtı. Hizbullah bununla da yetinmeyerek, Filistin’e saldıran İsrail’i durdurmak için 12 Temmuz 2006 gününde, yerel saate göre sabah saat 9.05'de, Lübnan'daki mevzilerinden İsrail askeri birliklerine havan ve füze saldırısında bulundu. Daha sonra İsrail ordusunu bağlı iki Humvee personel taşıyıcılarına da saldıran Hizbullah mücahitleri, sekiz askeri öldürerek iki tanesini de esir aldı. Bunun üzerine İsrail’le bir savaş daha yaşanmış ve İsrail’in yenilgisi ile sonuçlanan bu savaş tam 33 gün sürmüştür. Hizbullah’la giriştiği bu savaşta büyük yara alan İsrail’in yardımına her zamanki gibi Amerika ve Batılı ülkeler yetişerek barış anlaşması imzalatmışlardır. Hizbullah mücahitlerinin İsrail’le savaştığı 33 gün savaşında, başta Suudi Arabistan olmak üzere kukla Arap ülkeleri İsrail’in arkasında yer almış ve İsrail’in Hizbullah’ı yok etmesini istemişlerdir. On yıllardır tüm Arap- İslam ülkelerini bozguna uğratarak Müslümanları her defasında aşağılayan İsrail’le girişilen bu savaşta Arap ülkelerinin, İslam ve Müslümanların yüz akı ve onuru olan Hizbullah’ın yanında yer alması gerekirken, İsrail’in yanında yer almış ve Hizbullah’ın yenilmesi için gerekli tüm yardımları İsrail’e yapacaklarını açıklamışlardır. Hatta radikal Sünni ve selefi şeyler fetvalar vererek Hizbullah’a dua edilmesinin bile haram olduğunu duyurmuşlardı! Sünni Arap ülkelerinin tüm bu ihanet ve kalleşliklerine karşılık Suriye devleti, Hizbullah’ın yanında yer alarak Hizbullah’a destek olan tek Arap ülkesi olmuştur.

Elbette Suriye’nin İsrail ve Amerikan çıkarlarına göre hareket etmediği bu çıkışı ilk değildir. Daha önce de İran’da İslam Devrimi kurulduktan sonra, İran’daki çıkarlarını kaybeden ve İslam rejimini komşu ülkelere de ihraç eder korkusu ile İran İslam Cumhuriyetini ortadan kaldırmaya koyulan Amerika ve Batılı ülkeler, bunun için Irak Saddam rejimini kullanarak İran’a savaş açtırtmış ve bu savaşta İran’a her türlü silah ambargosu konulmuştu. İşte bu sırada Suriye devleti İran’a yardım eden tek İslam ülkesi olmuştur. Dolayısıyla Amerika ve İsrail’in çıkarlarını sarsan tek ülke olan İran İslam Cumhuriyeti, kurulduktan sonra bölgede Amerika ve İsrail’le müttefik olan (gizli ve açık) Arap ve İslam ülkelerinin de desteği ile İran hedef alınmış ve İran’ı, İran yapan ilkeleri ve antiemperyalist düşüncesinin temel kaynağı Öz Muhammedi İslam olan Şiilik de bir numaralı düşman ilan edilmiştir. Bu doğrultuda dünya genelinde karalama çalışmaları yapılmıştır. İslam ülkeleri başta olmak üzere dünyanın her yerinde Şia mektebi karalanmış, kötülenmiş ve insanlardan uzak tutulması için akla hayale gelmeyen iftiralar atılmıştır. İran İslam Devriminden bu yana İran ve Şia mektebi tarihte hiç olmadığı kadar kötülenmiş ve iftiralara maruz kalmıştır. Bu doğrultuda İran’ın dışında İran yönetimine yakın Suriye, Hizbullah, İslami Cihat, Hamas (gerçi son Suriye fitnesinde bazı Hamas mensupları sarsıntı geçirerek mezhebi ve dünyevi kaygılarla hareket ederek Amerika, İsrail ve Selefi müşriklerle birlikte hareket etmiştir.) ve Yemen’deki Amerikan karşıtı Husi hareketi de her platformda karalanmakta ve kötülenmeye başlanmıştır. Son olarak ilkeli ve onurlu bir duruş sergileyerek “Direniş Safında” yer aldığını ortaya koyan Irak hükümeti de ağır iftira ve aleyhte propagandalarla karşı karşıya kalmıştır.

Tüm bu gelişmelere binaen, Amerika ve İsrail başta olmak üzere emperyalist ülkeler, İran ortadan kaldırılmadan çıkarlarının tehlikede olduğunu anlamış ve bu doğrultuda askeri bir seçeneğin İran’ın askeri gücünden dolayı mümkün olmadığından ambargo ve uluslararası toplumdan dışlamayla mümkün olabileceği kanaatine varılmıştır. İran ambargo ve siyasi baskılarla bu şekilde zayıflatılırken hem içeriden halkın İslami rejime isyan edilmesi sağlanmış olacak, hem de İran’la birlikte hareket eden müttefiklerine İran’ın zor durumda olduğu ve kimsenin yanında yer alamayacağı izlenimi verilmeye çalışılacaktı. Tabi bununla yetinilmeyerek İran içeride Sünni radikal gruplar ve ayrılıkçı Pjak tarafından terör saldırılarına uğratılacak, ülke içinde milliyetçilik tohumları atılarak içeride bir iç savaş ortamı hazırlanacaktı…

Amerika’nın bir önceki başkanı George Bush, İran’ı bir şer devleti olarak bir ahtapota benzetmiş ve İran’ın yenilmesinin kolay olmadığını belirterek İran’ı yenmenin tek yolunun öncelikle ahtapotun kollarının kesilmesiyle mümkün olacağını söylemiştir. Ahtapotun kolları olarak Suriye, Hizbullah, İslami Cihat, Hamas olarak belirlenmiştir. Direk ahtapot yenilemediğinden (İran devriminden sonra İran’ın Kürt bölgelerinde çıkartılan iç savaş, Irak’ın İran’a saldırtılması, kimyasal silahların kullanılması…) öncelikle ahtapotun kollarının kesilmesi gerekmekteydi. Bunun için Hizbullah’ın, Filistin halkını İsrail saldırısından kurtarmak için İsrail’e savaş açabileceği varsayılmış ve Hizbullah’ın müdahalesi ile İsrail Hizbullah’a karşı topyekûn bir savaş başlatmıştır. Buradaki asıl hedef ahtapotun bir kolu olan Hizbullah’ın ortadan kaldırılmasıdır. Bu doğrultuda Amerika, İngiltere, Fransa… Suudi Arabistan, Katar gibi kukla Arap rejimleri başta olmak üzere Hizbullah’ın yenilmesi için her şeyi yapmışlardır, ancak ilahi bir güce sahip olan İmam Mehdi’nin askerleri olan Hizbullah mücahitleri tüm bu güçleri yenerek Siyonizm ve Selefizm’e büyük bir darbe vurarak savaştan galip çıkmıştır. Böylelikle ahtapotun önemli bir kolu olan Hizbullah ortadan kaldırılamamıştır.

Bu savaştan sonra ahtapotun diğer bir kolu olan Suriye’nin ortadan kaldırılması için girişimlere başlanmıştır. Öncelikle havuç politikası uygulanarak İsrail’le barış görüşmeleri başlatılmıştır. (Bu görüşmeler daha çok Katar emiri ve Türkiye Başbakanı Recep Tayyip Erdoğan tarafından yürütülmüştür!) Bunun için Suriye’ye İran’la ilişiklerini kesmesi halinde İsrail’in işgal etmiş olduğu Golon tepelerinin Suriye’ye geri verilmesi sağlanacak, Avrupa ve Amerika ile her türlü ticari ilişkilere izin verileceği vaadinde bulunulmuştur. Suriye, Türkiye ile yakınlaştırılmış, iki ülke arasında bulunan mayınlı arazilerin temizlenmesi bile gündeme gelmiştir. Tüm bu görüşmelerde İran ve direniş hattından kopması için ikna edilemeyen Suriye devleti, Arap Baharı denen olayların başlamasıyla birlikte önceden hazırlamış olduğu planlarını yürürlüğe koyarak içeriden Suriye’yi yıkmaya başlamıştır. Bunun için yıllardır eğiterek hazırladığı selefi, vahhabi, radikal Sünni savaşçıları bölgeye sevk etmeye başlamıştır. Amerika, Suriye’yi içten yıkmak için yine bölgedeki kukla ülkelerini kullanarak kendisini dışarıda tutmuş ve devasa bütçeler harcamaktan kurtulmuştur. Bu bağlamda Suriye rejiminin bir Alevi! Rejimi olduğu dünyaya yayılarak, çoğunluğunu Sünnilerin oluşturmasına rağmen tüm haklardan mahrum bırakıldıkları yalanları atılarak öteki Sünni ülkelerdeki saf Sünni Müslümanlar kandırılarak cihat adıyla bölgeye sürülmüştür. Çünkü Suriye halkının büyük bir çoğunluğu devletinin yanında yer aldığından ve direk olarak dış müdahale yapılamadığından savaşacak elaman sıkıntısı çeken muhalifler adındaki İslam ve vatan hainlerinin, dışarıdan getirilecek radikal Sünni, selefi ve saf Müslümanlarla takviye edilmesi gerekmektedir. Yıllardır Suriye İhvanı Müslim’in saflarında Suriye devletine ve Şia mektebine kinle besletilen radikal unsurlar bu savaşta en büyük rolü üstlenmişlerdir. Özgür Suriye Ordusu ve Tevhit tugayı adı altında kurulan oluşumların çoğunluğunu İhvanul Müslim’in örgütüne bağlı insanlar oluşturmaktadır. Daha sonraları Suudi Arabistan ve Çeçenistan başta olmak üzere dünya genelinden Selefi- Vahhabi katiller getirtilerek Suriye devletine karşı savaştırılacak elaman sayısı olağanüstü rakamlara çıkarılmıştır. Şimdi ahtapotun önemli kollarından olan Suriye devleti selefi, vahhabi, radikal, saf ve aklını kullanmayan Sünni Müslümanlarca yıkılmaya çalışılmaktadır. Bu savaşçıların içinde Suriye rejiminin kötü bir rejim olduğu, Sünnileri katlettiği, haklarını vermediği yalanları ile kandırılmış, cennet vaadi ile aldatılmış, hakla batılı teşhis edemeyen çok sayıda saf Müslümanın da olduğu bilinmektedir. Bu saf Müslümanların bu ülkeye girişine Türkiye ve Ürdün başta olmak üzere bölge ülkeleri yardımcı olmaktadır.

Peki Suriye devletini yıkmak için seferber edilen bu tekfirci katiller ve saf Müslümanlar Suriye’de nasıl yaşamakta ve geçimlerini sağlamaktadır? Sorunun cevabı çok, basit çünkü; tekfirci terör şebekelerinin bir kısmı Suriye’de katlettikleri insanların evlerinde kalarak onlara ait gasp ettikleri yiyecek ve içeceklerden yararlanmakta, bir kısmı ise başta İHA olmak üzere bölge ülkelerinden Suriye halkına yardım bahaneleri ile toplanan yardımlarla geçimlerini sağlamaktadırlar. Ailelerinin geçimini ise Suudi Arabistan ve Katar’dan aldıkları dolarlarla temin etmektedirler. Silah ihtiyaçlarını yine başta Suudi Arabistan, Katar ve Türkiye olmak üzere Amerika, Avrupa ve İsrail’den temin etmektedirler. Yaralılarını İsrail ve Türkiye’de tedavi ettirmekte, Cinsel ihtiyaçlarını ise Cihat nikahı adı altında kandırılarak bölgeye gönderilen kızlardan ve Suriye’de silah zoruyla nikahladıkları!! çaresiz Suriyeli kızlardan karışlamaktadırlar!

Suriye’ye cihat yalanı ile sokulan bu insanların bir kısmı Şia ve Alevileri kafir bilmekte ve tüm Şia ve Alevilerin öldürülmesi gerektiğine inanmaktadırlar. Dolayısıyla Suriye’de ele geçirdikleri tüm Şia ve Alevileri asker sivil ayırt etmeden acımasızca katletmektedirler. Ahtapotun önemli bir kolu olan Suriye böylelikle yine sözde Müslümanlar eliyle viraneye çevrilmiş, İsrail’e karşı kullanmak için depolanan silahlar heder edilmiş, ülkenin yer altı ve yer üstü kaynakları yok edilmiş ve ülke on yıllarca geriye itilmiştir. Ülkede şu ana kadar çoğunluğunu asker ve polislerin oluşturduğu 160 binden çok insan katledilmiş ve yüz binlercesi yaralanmıştır. Halkının önemli bir kısmı başka ülkelerde sığınmacı ve mülteci durumuna düşürülmüştür.

Amerika ve İsrail, dünya genelinde hakim olduğu medya yayın organları ile Suriye’de yaşanan gerçekleri dünya kamuoyundan gizlemiş ve kendilerince çoğunluğu stüdyolarda hazırlanan görüntü ve fotoğraflarla kamuoyu yanıltılmıştır. Amerika ve Batılı emperyalist ülkelerle birlikte hareket eden Bölgenin Arap ve İslam ülkeleri de bu doğrultuda Amerika ve İsrail’i bile geride bırakarak tam bir yıkım sergilemişlerdir. Dünya kamuoyunu aldatmak için her türlü yalan ve dezenformasyonu reva gören medya yayın organlarının başında Anadolu Ajansı, El Cezire, El Arabiye, CNN, BBC… gelmektedir. İslami medya dediğimiz medya yayın organları da bunlardan geri kalmamış muhaliflerce hazırlanan her türlü yalan, iftira ve dezenformasyon haberleri yayınlayarak çirkeflikte batılı (kafir dedikleri) medya yayın organlarını bile sollamışlardır.

Evet, Suriye’de Amerika ve İsrail adına vekalet savaşı yürüten ve görüntüde onların düşmanlarıymış gibi hareket eden Selefi, Vahhabilerin düşünce ve amaçları herkesçe bilinmektedir. Ayrıca dünyanın çeşitli ülkelerindeki hapishanelerde müebbet hapis cezasına çarptırılan katiller, hırsızlar, uyuşturucu kaçakçıları vb. gibi insanların özgürlüklerine karşılık Suriye’de savaşmayı kabul etmeleri de anlaşılır bir durumdur, ancak Suriye’de Allah için, din için savaştığını sanan saf Müslümanlar, büyük bir yanılgı içine girerek Amerika ve İsrail’e en büyük katkıda bulunmuş ve ahiretlerini karartmışlardır. Bunlara göre Esad, katil ve zalim bir devlet adamı ve Sünnilere zulüm etmektedir!! Dolayısıyla ona karşı savaşmak farzdır! Ancak bu sözler sözde İslamcı, ama (Amerika düşmanı gibi kendisini gösteren) sapkın Amerikancı medya yayın organlarının uydurmalarıdır. Suriye’deki Müslümanlara verilen hakların bir çoğu başta Türkiye olmak üzere hiçbir Arap ve İslam ülkesinde bulunmamaktadır. Bunun için Birleşmiş Milletlerin verilerine ve beş yıl önceki gazete ve dergi haberlerine bakılması yeterlidir.

Ancak tüm bu tahribata ve dezenformasyona rağmen Suriye devleti halen ayaktadır ve gittikçe güç kazanmaktadır. Yani Amerika ve İsrail’in bu planı da başarısız olmuş ve ahtapotun Suriye kolunu da koparamamışlardır. Özet olarak söylenmesi gerekirse ahtapot olarak adlandırılan İran İslam Cumhuriyetini yıkmak için yapılan tüm girişimler ve savaşlardan başarı elde edilememiş, ardından ahtapotun kolları unvanı ile Hizbullah’a saldırılmış ondan da başarı elde edilmemiştir. En son çeşitli bahanelerle Suriye’ye kandırılmış saf Müslümanlarla azgın selefi katiller sokulmuş ve her türlü silah ve lojistik destek sağlanarak bu katiller aracılığı ile bu kol kesilmeye çalışılmıştır, ancak bundan da başarı elde edilememiştir.

Tüm planları başarısız olan (gerçi Müslümanların birbirilerine kırdırtılması, Müslümanların yer altı ve yer üstü sermayelerinin talan edilmesi, birbirlerine karşı nefret ve kin tohumlarının ekilmesi, İsrail’e karşı Suriye ve Hizbullah’ın zayıflatılmasını saymazsak) Amerika ve İsrail’in yeni hedefi, en azından Suriye devletinin toparlanamaması ve her zaman iç savaşlarla boğuşarak kendisine gelememesinin sağlanması için savaşı uzatma girişimidir. Bu şekilde Müslümanlar arasında giderek artacak kin ve nefret devam edecek, birbirlerine kırdırtılacak, birbirleri eliyle zayıf düşürtülecek, İran ve Hizbullah her daim sözde İslamcı sapkın haber ajansları ve siteleri tarafından hep karalanacak ve aleyhte propaganda yapılarak İran, Hizbullah ve Şiilik, Müslüman kamuoyunda kötülenecektir. Tekfirci teröristlerle meşgul edilerek savaştırılan Hizbullah ve Suriye, İsrail’e karşı zayıflatılarak bu şekilde Siyonist rejim rahatlatılacaktır. İşte bundan dolayı bu savaşın uzun yıllar boyunca devam etmesi şu anda Amerika ve İsrail için en öncelikli şeydir.

Lübnan Hizbullah hareketi genel sekreteri Seyyid Hasan Nasrallah siyonist rejim İsrail’i Lübnan ve Filistin için büyük tehlike nitelediği ve İslam ülkeleri kendi iç meseleleri ile uğraşırken katil rejimin tehlikesini unuttuğunu belirtti.

Şehit günü dolaysıyla Beyrut’ta düzenlenen bir törende konuşan Nasrallah, bölgede İslam ülkelerinin içinde bulunduğu durumun Amerika ve siyonist rejimin direniş ekseninin zaferlerinden sonra istediği durum olduğunu, bu ikili Filistin meselesini ve Siyonist düşmanla mücadeleyi önceliklerden silmeye ve kamuoyunu bu önemli konulardan saptırmaya çalıştığını kaydetti.

Nasrallah, eğer direniş olmasaydı, siyonist İsrail hala Lübnan’da olacaktı, çünkü Tel Aviv Lübnan’a yönelik sulta kurma peşinde ve bu ülkede hiç bir etnik veya dini grubun hayır ve maslahatını istememekte, dedi. Tekfirci ve selefi terör örgütlerinin tehlikesine de dikkat çeken Nasrallah, bu tür komplolara karşı uyanık olmak gerektiğini vurguladı. Gerçekte Nasrallah’ın bu aydınlatıcı sözleri kamuoyunun bölgede Siyonist İsrail ve fitneci örgütlerin artan tehlikelerine karşı daha uyanık olması gerektiğini ortaya koyuyor.

Ortadoğu gelişmeleri gözden geçirildiğinde katil rejim İsrail’in 1948 yılında şom varlığını ilan ettiği günden beri bölgenin bir an bile bu rejimi komplolarından kurtulmadığı anlaşılıyor. Tel Aviv bu yıllarda sürekli Ortadoğu bölgesinde sultacı politikalarını güttü ve bölgeye tam musallat olmak istedi ve bu süreçte katil rejimi destekleyen Batılı devletler de kamuoyunu Siyonist İsrail’in tehlikesinden ve komplolarından saptırmaya çalıştı.

Gerçekte Ortadoğu bölgesi Siyonist rejim şom varlığını ilan ettiği günden beri asla huzurlu ve istikrarlı olamadı. Bölgede en çok katil rejimin varlığından olumsuz etkilenen ülke ise Lübnan oldu. Dünya kamuoyu eli kanlı rejim kurulduğu günden beri bölgede başta Lübnan olmak üzere bu rejimin dayattığı savaşlara şahit oldu.

Tel aviv 1980 yılına uzanan yıllarda sürekli Lübnan’a saldırdı ve en son 1982 yılında Lübnan topraklarını işgal etti. Aslında Tel aviv Lübnan topraklarının tamamını işgal etmek istiyordu, ancak Lübnan halkının direnişi bu rejimin esas amacına ulaşmasını engelledi. Korsan İsrail Nasrallah liderliğindeki Hizbullah hareketi ve Lübnan halkına karşı ağır hizmete uğradı ve 2000 yılında Lübnan’dan kaçmak zorunda kaldı.

Katil rejim 2006 yılında da 33 günlük savaş sırasında direnişe karşı fiyasko bir yenilgiye uğradı. Bu savaş Tel aviv’in hala Lübnan’a yönelik şom amaçlarından el çekmediğini ortaya koydu.

Nükleer meselesinin bahane olduğunu ifade eden İslam İnkılabı Rehberi İmam Hamaney, Amerika’nın asıl düşmanlığının İslam devrimi ve İslam ile olduğunu söyledi.

 İslam İnkılabı Rehberi İmam Seyyid Ali Hamaney Tebriz şehri ve doğu Azerbaycan halkının binlercesine hitaben yaptığı konuşmasında İran halkının 22 Behmen (11 Şubat) İslam deviminin 35. zaferinin yıldönümünde düzenlediği kalabalık ve coşkulu yürüyüşlerde Amerikalıların küstahlığı, aç gözlülüğü, yüzsüzlüğü ve edepsizliğine yanıt vererek, ABD zorbalığı ve baskıcı tutumları karşısında teslim olmayacağını bildirdiğini söyledi.

Rehber, 22 Behmen (11 Şubat) yürüyüşlerinde İran halkının dile getirdiği sloganların direniş ve vahdet mesajı taşıdığını konuşmasına ekledi.

ABD’nin gerçek dışı yüzünü tanıtmak için bazı çevrelerin çabasına konuşmasının bir bölümünde işaret eden İslam İnkılabı Rehberi, çirkinlik, vahşet ve şiddetlerle dolu olan Amerika’nın yüzünü makyajla süsleyerek bu ülke devletinin İran halkı ile dost olduğunu göstermek isteyen bazı çevrelerin bu çabasının sonuçsuz kalacağını söyledi.

İslam İnkılabı Rehberi, ABD devletinin son seksen yıldaki kara karnesine işaret ederek, kanlı savaşlar çıkartarak suçsuz insanları öldürmek, dünyanın çeşitli bölgelerinde zalim diktatörlere destek vermek, uluslararası terörizme destek vermek, gasıp ve cani sahte Siyonist rejim gibi devlet terörizmine destek vermek, Irak’a saldırarak on binlerce insanı öldürmek, Black Water gibi şirketler kurarak Afganistan’da insanları öldürmek ve tekfiri gruplar kurarak onlara destek vermenin Amerika’nın kara karnesinin bir kısmı olduğunu belirtti.

Amerika’nın 28 Mordad darbesinden İslam devriminin zaferine ve de 2009 fitnesine kadar İran aleyhinde gösterdiği çabalara işaret eden İmam Hamaney, bunun ABD’nin İran milletine olan borcunun bir kısmı olduğunu ve hala bu gibi girişimleri devam ettiğini hatırlattı.

İmam Hamaney, nükleer konuda Amerika ile müzakere etmeye karşı gelmediğini, fakat daha önce de dediği gibi bu müzakerelere ümitli olmadığını söyledi.

İslam İnkılabı Rehberi, nükleer meselesinin bahane olduğunu, ABD’nin istediği gibi bu sorun çözülse bile bu ülke insan hakları ve İran’ın füze savunma gücü gibi meseleleri ortaya atacağını kaydetti.

Amerika’nın asıl düşmanlığı İslam devrimi ve İslam ile olduğunu söyleyen İslam inkılabı Rehberi, insan hakları konusunda rezil olan Amerika’nın insan hakları ismini bile dile getirmemesi gerektiğini konuşmasına ekledi.

Nükleer müzakereler konusunda İran İslam Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı ve devlet yetkililerinin faaliyetlerinin devam edeceğinin altını çizen İmam Hamaney, İran'ın başlattığı bu işi bozacağı taraf olmayacağını vurguladı.

İmam Hamaney, İran'ın dik duruşu Amerika'nın gösterdiği inadı yıkacağını söyledi.

İslam devriminin zaferinin 35. yıldönümünde İran milleti İslam İnkılabı Rehberi ile biat yenilediğini ifade eden Tahran Cuma Hatibi, İslam devrimi var olduğu sürece emperyalist dünyasının askeri ve yumuşak savaşlarının yanısıar tehdit ve yaptırımları da var olacağını söyledi.

Mehr haber ajansı muhabirinin bildirdiğine göre, bu haftanın Tahran Cuma namazı Hüccet’ül İslam Kazım Sıddıki’nin imamlığınsa eda olundu.

Hüccetül’ül İslam Kazım Sıddıki, hutbesinin bir bölümünde İslam devriminin zaferinin 35. yıldönümü kutlamalarına işaret ederek, bu kutlamalar kapsamında İran milleti düzenlediği yürüyüşlerde her yılda olduğu gibi İslam İnkılabı Rehberi ile biat yenilediğini ifade etti.

Emperyalist ile mücedelenin İslam devriminin en önemli ilkesi olduğunu söyleyen Kazım Sıddıki, İslam devriminin temel ilkelerinden olan emperyalistle mücadelenin kerelerce rehmetli İmam Humeyni tarafından vurgulandığını hatırlattı.

Tahran Cuma Hatibi, devrim yapan Mısır ve Bahreyn gibi ülkeler emperyalistten vazgeçmedikleri dolaysıyla devrimleri yeilgiye uğradığını dile getirdi.

Kazım Sıddıki, İslam devrimi var olduğu sürece emperyalist dünyasının askeri ve yumuşak savaşlarının yanısıar tehdit ve yaptırımları da var olacağını söyledi.

“Batıya Hayır Doğuya Hayır” sloganını tecrübe eden İran düzeni ilim, uydu ve ilaç alanlardaki gibi pek çok alanda ilerleme sağladığını ifade eden Tahran Cuma Hatibi, İslam İnkılabı Rehberi'nin beyanatlarında iç imkanlara vurgu yapıldığı gibi yaptırımların kaldırılmasını beklemek ve yabancı ile müzakere etmenin işe yaramayacağını belirtti.

Kazım Sıddıki, İran halkı yaptırımlar dolaysıyla müzakere masasına oturduğu düşüncenin saptırılmış hayali bir tez olduğunu konuşmasına ekledi.

Bazı ABD yetkililerinin İran aleyhinde dile getirdikleri küstahca beyanatlarına işaret eden Tahran Cuma Hatibi, İran milleti 22 Behmen’de (11 Şubat) düzenlediği gösterilerle ABD’ye gerekli cevabı verdiğini kaydetti.

Türkiye Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı Taner Yıldız, bir televizyon programında gündeme ilişkin açıklamalarda bulundu.

Taner Yıldız, İran ve Irak ile olan ticari ilişkileri anlattı. İran ile olan doğalgaz alımına ilişkin Yıldız, "Biz İran'ın Halkbankası'ndaki hesaplarına resmi bir işlem yapıyoruz, faturalı işlem yapıyoruz, önceden de öyle yapıyorduk. Bu gayet meşru bir işlem gayrimeşru bir işlem yapmıyoruz. İran'dan yine doğalgaz alıyoruz ama altınla değil hesaplarına dolar olarak yatıyoruz. En uygun sistem barter sistemdir aslında. Altınla olan ticaret Türkiye'nin karına oluyordu" dedi.

İran'dan petrol ve doğalgaz alımına devam edeceklerini belirten Yıldız, 1996'da Erbakan'ın başbakanlığında iki ülke arasında imzalanan doğalgaz anlaşmasının hayata geçmesiyle iki ülke arasında ticari ve iktisadi ilişkiler dahil bütün alanlarda ilişkilerin ciddi bir şekilde gerçekleştiğini ve bundan dolayı sözkonusu anlaşmaların ilişkilerin gelişmesinde çok önemli rolünün olduğunu söyledi.

Yıldız, iki ülke arasında özellikle ticari ve iktisadi ilişkiler başta olmak üzere bütün alanlarda ilişkilerin daha da gelişmesi gerektiğini dile getirdi. 

İran İslam inkılabı bundan 35 yıl önce 11 Şubat 1979 tarihinde, yani İran takvimine göre 22 Behmen’de zorlu bir süreci geride bıraktıktan sonra zafere ulaştı.

İran milleti 22 Behmen gününü milli iktidar ve izzetinin tecelli günü olarak kutlarken, bugün İslam inkılabı dünyada milletlerin haklarını savunma bağlamında en önemli örnek olduğu ve bu büyük ve kalıcı hareketin bölgede ve dünyada büyük değişimlere zemin oluşturduğu gözleniyor.

İran milleti son 35 yılda emsalsiz bir direnişle zorbalara karşı durmanın sadece bir şiar olmadığını ispatladı ve ayrıca pratik alanda da her türlü yaptırımı ve baskıyı ve kısıtlamayı büyük başarılara imza atmak için birer fırsata dönüştürebileceğini ortaya koydu.

Gerçekte İran’a dayatılan ekonomik kuşatmalar, sabotajlar ve komplolar, her biri kendine özgü zorlukları vardı. İran milleti bu zorlukları ve dayatmaları hiç bir zaman inkar etmedi, ama hepsinden de inkılapçı deneyimlerini geliştirme yolunda değerlendirdi.

İşte bu yüzden İran milleti küresel istikbarın her türlü komplosuna karşı direnmeyi başardı ve İslam inkılabı ilke ve ülkeleri yolunda direnişin derin ve köklü bir direniş olduğunu ortaya koyarak milletlerin küresel güçlere ve sultacılara karşı direnişlerine örnek oluşturdu.

Bir başka ifade ile 22 Behmen İslam inkılabı inkılapçı milletlerin harekete geçmesine vesile oldu. Bugün İran milletinin 22 Behmen zafer yürüyüşüne muhteşem ve coşkulu katılımının mesajı, her türlü sultacılığın reddedilmesi ve sultacı güçlere karşı haklarını savunmasından ibarettir. Bu mesaj, küresel istikbarı öfkelendiren ve çileden çıkaran bir mesajdır.

İran milleti her yıl düzenlenen 22 Behmen zafer yürüyüşlerine coşkulu katılımı ile İslam inkılabı dünyanın en halkçı inkılabı olarak ilk günkü gibi temel hedeflerine doğru ilerlediğini ve ülkülerinden zerre kadar taviz vermediğini ortaya koydu. 22 Behmen günü, İslam inkılabı tarihinde parlak günlerden biridir ve bu tarihi olayın en önemli derslerinden biri direniş ve ileriye dönük hareket etmek için milli irade dersidir.

İslam inkılabının zaferinden sonraki 35 yıllık deneyimler, bir millet izzetini, güvenliğini ve çıkarlarını elde etmek istiyorsa, derinmesi ve kendine güvenmesi gerektiğini ortaya koyuyor. İran milleti 35 yıl önce böyle bir günde büyük zafer kazandı ve bu zaferin altın noktaları direniş, özgüven ve inkılapçı basiret oldu.

Tüm bunlar İran milletini elde ettiği kazanımları derinleştirmek ve İslam inkılabını asla durmayacak şekilde desteklemek ve aynı zamanda ileriye doğru ilerlerken zorlukların karşısında umudunu kesmemek için teşvik etti.

İran milletinin gerçekleştirdiği İslam inkılâbından sonraki yıllarda iki zıt akım sürekli karşı karşıya geldi.

Bu büyük savaşın bir tarafından talepleri üzerinde ısrarla duran büyük bir millet yer alırken, karşı cephede İslam inkılâbının en büyük getirisi olan İslam Cumhuriyeti nizamını teslim olmaya zorlamaya çalışan düşmanlar yer aldı.

Ancak İran milleti 35 yıl önce yaptığı çıkışla padişahlık ve saltanat düzenini İmam Humeyni (ra) önderliğinde yıkarak İslam Cumhuriyeti nizamını kurarken, bu gün yine büyük bir iktidarla düşmanların türlü komplolarına, baskı ve fitnelerine karşı direniyor ve tüm alanlarda tüm haklarını savunuyor.

İran İslam Cumhuriyeti her zaman diyalog ve teamülden yana bir tavır sergilemiştir, ancak aynı zamanda zorba devletlerin siyasi ve iktisadi baskı veya askeri saldırı tehditleri ile İran milletinin ilerleme yolunu engellemesine asla müsaade etmemiştir.

Bu iddianın ispatı, İran’ın çeşitli bilimsel ve teknolojik alanlarda nükleer teknoloji, nano teknoloji, tıp, kök hücre, hava uzay gibi alanlarda kaydettiği göz kamaştırıcı ilerlemeleridir.

İran son yıllarda çok sayıda araştırma amaçlı uydu ve canlı bir hayvanı uzaya göndermeyi başardı ve ayrıca bu uyduları taşıyan füzeleri ve rampalarını tamamen yerli imkânlarla üretti.

İran üç yıl önce Ümit uydusunu uzaya gönderdi ve bu süreç iki uydunun uzaya gönderilmesi ile devam etti.

İran şimdi 36 bin km yükseklikte yörüngeye telekomünikasyon uydusu yerleştirmeyi planlıyor. Bugün İran bilim ve teknolojik gelişme açısından dünyanın önde gelen ülkeleri arasında yer alırken, bilimsel büyüme açısından dünyada ilk sırada yer alıyor ve tüm bunlar Batı’nın yaptırımları ve sabotajlarına karşın elde edilen başarıdır.

Bu başarılar aynı zamanda İran milletinin düşmanlarına verilen en uygun cevaptır. İran İslam Cumhuriyeti son 35 yılda hiç bir zaman Batı ve Doğu’ya karşı boyun eğmedi ve şimdi de geçmişe nazaran daha da kararlı bir şekilde küresel istikbarın komploları ile mücadelesini sürdürüyor ve bu milli irade bölge milletleri için de en güzel örneği oluşturuyor. Bu çerçevede bu yıl 22 Behmen zafer yürüyüşleri Batılı zorbaların tüm tehditleri ve kuruntularına karşın sulta düzenine asla boyun eğmeyen ve basireti ile her türlü komployu etkisiz hale getiren bir milletin iradesini sergiliyor.

İran diplomasi arenasında da inisiyatifi kendi elinde bulunduruyor ve bu alanda da izzeti ve onuru ile sağlam adımlar atıyor. Amerika ve batılı zorbaların İran İslam Cumhuriyeti ile müzakerelerde tavır değiştirmesi de İran milletinin baskılara karşı direnişinin sonucudur.

İran’ın bu tutumu bir yandan dünya müslümanları ve mustazafları arasında umut ve şevk kaynağı olurken, öbür yandan küresel istikbarın tüm siyasi hesaplarını ve dünya üzerindeki sulta planlarını alt üst ediyor. Bu yüzden küresel güçlerin İslam inkılabını ve İran milletinin iktidarını reddetmeye çalışmasına şaşmamak gerekir.

Çünkü bu büyük zafer küresel istikbarla mücadele bağlamında yeni bir model sundu ve dünyanın zayıf ve güçlü kutupları arasındaki ilişkileri yeniden inşa etmeye başladı.

İşte bu iktidar sultacı devletleri İran İslam Cumhuriyeti nizamına karşı açıkça düşmanlık gütmeye yöneltti. Zorba devletler bu çerçevede Saddam rejimi aracılığı ile İran’a 8 yıllık savaş dayattı ve yine İran’a karşı iktisadi kuşatmaya geçti ve türlü yaptırımları dayatmak, inkılap karşıtlarını desteklemek ve hatta teröre baş vurmak sureti ile İslamî nizamı dize getirmeye çalıştı.

Bugün İran İslam inkılabının zaferi üzerinden 35 yıl geçiyor. Dünyanın büyük inkılapları ile ilgilenen uzmanlar İslam inkılabı dünyadaki diğer tüm inkılaplardan farklı olarak dünyanın hür milletlerine önemli mesajlar verdiğini ve bu zaferin küresel sultaya karşı mücadele için iyi bir örnek oluşturduğunu itiraf ediyor.

Gerçekti İran milleti bu inkılabı zafere ulaştırarak attığı büyük adım, sultacı güçlerin İran üzerindeki elini kesmesiydi

Ancak tüm bu gerçeklere karşın batıda bazı medya ve siyaset çevreleri hala İran milletinin azametini itiraf etmek istemiyor. Bu çerçevede Batı medyası ve siyaset çevreleri İran milletinin 22 Behmen zafer yürüyüşlerine milyonluk katılımını görmek istemiyor ve İslam inkılabı 35 yıl sonra nüfuzunu kaybettiğini telkin etmeye çalışıyor. Gerçi bu zümre bu yoruma kendileri bile inanmıyor, çünkü eğer gerçekten inansaydı, İslam inkılabı ve 22 Behmen zafer yürüyüşünü karalama kampanyası yürütmelerine gerek olmazdı.

Gerçek şu ki, İran milleti bugün geçmişe göre daha da güçlü, kararlı ve azim ve iradeleri ile arenada boy gösteriyor. İslam inkılabı rehberi Ayetullah Seyyid Ali Hamanei’nin tabire ile İran milleti iradelerin savaşında basireti ve çabası ile muzaffer oldu.

Bugün dünya kamuoyu İran milletinin azametini sadece 22 Behmen zafer yürüyüşlerinde değil, aynı zamanda tüm alanlarda ilerlemelerini ve başarıları görüyor ve bu da başta Amerika olmak üzere sulta düzenini çıldırtıyor.

İrib

Bismihi Teâlâ

Filistin sorunu, Hizbullah-İsrail mücadelesi, nükleer meselesi, Suriye Vekâlet savaşı, Irak’ın Afganistan’ın geleceği, Latin Amerika’nın Anti-Amerikancı iktidarları meseleleri başta olmak üzere daha onlarca alanda dünya son otuz beş yıldır İran-Amerika mücadelesine şahit oluyor. Batı medyasının yönlendirmesi ile dünya “İran”la yatıp “İran”la kalkıyor!

Devasa ekonomik ve teknolojik gücü, İran’dan en az üç dört kat fazla nüfus fazlalılığı, akla hayale gelmez silah çeşit ve rezervleri (ki bilinen sadece on bin civarında nükleer başlığa sahip), Birleşmiş Milletler ’deki etkinliği, dünyadaki en etkin ve organize müdahale (sömürge) gücü NATO’nun patronluğu ve arkasındaki onlarca yandaş ve yedek ülke gücüne rağmen Amerika’nın, dünya da iki yüzü aşkın ülkeden sadece biri olan seksen milyon nüfuslu, ekonomik ve teknolojik gücü sınırlı, tek bir nükleer silahı bile olmayan, Birleşmiş Milletler ‘de veto hakkı bulunmayan, NATO benzeri bir yapıya bırakın patron olmayı üye bile olmayan İran’la derdi nedir? Bunca tehdit ve şantajlar, Birleşmiş Milletler kararları, ekonomik yaptırım ve ambargolar, medya ve kamuoyu kuşatması, akla hayale gelmez hile ve desiseler niçin? Hakikaten Amerika İran’dan ne istiyor?

Geçen yüzyıla bir göz atarsak görürüz ki, Amerika’nın İran’la olan ilişkilerindeki gerginlik son otuz beş yıllık bir süreyi kapsamaktadır. Ve yine görürüz ki, otuz beş yıl öncesinde Amerika’nın bölgedeki en önemli müttefiki İran’dı. Amerika açısından İran, tüm Ortadoğu ve Asya politikalarının yönetilip yönlendirildiği merkezdi. Demek ki Amerika’nın derdi coğrafi olarak “İran” ülkesi ile değil. Amerika’nın derdi başka!

Amerika’nın derdi ve mücadelesi 1979 yılında gerçekleşen “İslam İnkılabı” ile. Amerika açısından esastan ulusal olarak İran Devleti ve coğrafyasının bir mana ve ehemmiyeti yoktur. Amerika’ya dert olan o coğrafyada gerçekleşmiş ve halen güçlenerek varlığını sürdüren “İslam İnkılabı”dır, onun dünya üzerindeki hedefleri ve etkinliğidir.

Şimdi soruyu yeniden formatlayabiliriz. Son birkaç yüzyılda dünya Fransız Devrimi, Sovyet Devrimi, Cezayir Devrimi, Çin Devrimi, Hint Devrimi, Küba Devrimi başta olmak üzere pek çok devrim gördü. Amerika bunca devrim içerisinde niçin “İslam Devrimi”ni düşman belledi? Niçin bütün varlığı ile “İslam Devrimi” ile mücadele ediyor?

Konunun bir başka çehresi daha var ki, mevzunun aydınlığa kavuşabilmesi ancak o çehrenin de izahı ile mümkündür: Bunca devrim içerisinde “İslam Devrimi”nin ne farkı hangi özelliği var ki, tüm dünya egemen/istikbar güçlerinin düşmanlığını üzerine celbediyor?

Şubat 1979 yılında İmam Humeyni (r.a) önderliğinde gerçekleşen İslam İnkılabı, insanlık tarihinin en eşsiz olaylarındandır. Tarihin kader belirleyici kırılma noktalarından biridir. Dini ve milliyeti fark etmeksizin tüm mazlum ve mahrum kitlelerin istikbar dünya düzenine ve müstekbirlere karşı kazandıkları tarihi zaferdir. Son otuz beş yıl içerisinde özelde Ortadoğu genelde ise dünya üzerindeki değişme ve gelişmeler İslam İnkılabı’nın insanlık için ne denli kader belirleyici vakıalardan olduğunun en büyük şahididir.

Peki, İslam Devrimi’ni özel kılan nedir? Eğer insafla devrimler tarihine yönelirsek şunu müşahade ederiz ki; İslam İnkılabı, meşruiyet kaynağını “din”den makbuliyetini “halk”tan alan yegâne devrimdir.

Ancak meşruiyetini İslam’dan makbuliyetini İran milletinden alan İslam İnkılabı, hiçbir zaman kendisini bir coğrafya, ulus ya da mezhebe ait görmediği gibi taassup ve sınır içeren bir kavramla da kendisini ifadelendirmemiştir. Tüm Müslümanların hatta dünya üzerindeki tüm mahrum ve mazlum halkların devrimi olduğunu ifade etmekle kalmamış bu söylemini pratize etmeyi başarmıştır.

İslam İnkılabı, İslam ümmeti adına, tüm mazlumlar mahrumlar adına dünyada hüküm süren zulümkar sulta düzenine itiraz etmiştir. İran Şah’ının şahsında tüm dünya firavunlarının, tağutlarının mazlumların yakasındaki ellerini kesmiştir. Onların yüreklerinin en derinlerine korku salmıştır.

İslam İnkılabı’nın dünya daki egemen istikbar düzenine itirazı diğer devrim ve yönetimlerin itirazları gibi pragmatik değil, varoluşsaldır. İslam İnkılabı, mevcut sömürü düzeninden pay almak ya da payını artırmak peşinde değildir. Egemen sömürü düzeni ile mücadele etmeyi varlık nedeni olarak görmekte. İslam İnkılabı, dünyada hükümran olan sömürü sulta düzeninin kendisine itiraz ediyor. “Adalet, özgürlük ve eşitlik”i bir coğrafya, ulus ya da mezhep için değil, tüm mazlum ve mahrum halkların varoluşsal hakkı olarak görüyor, talep ediyor.

Dünyada egemen istikbar sulta sisteminin patronu olan Amerika da, İslam İnkılabı’nın varlık nedeninin ve kendi düzenine dönük söyleminin varoluşsal bir temele oturduğunun tam olarak farkındadır. İslam İnkılabı’nın mevcut düzenden pay ve rol verilerek kontrol altına alınamayacağını biliyor.

Büyük Şeytan Amerika biliyor ki, kendi sulta düzeni için gerçek tehdit ve tehlike İslam İnkılabı’dır. Mümkünse onu boğmak ve yok etmek istiyor. Bu mümkün olmazsa onu dönüştürmek ve evrimleştirmek istiyor. Ve bu da mümkün olmazsa onun etki ve söylemlerinin mazlum ve mahrum kitlelere ulaşmaması için izole etmek ve onu kuşatmak istiyor!

İlginç olan ise Büyük Şeytan’ın bu hedefleri için daha ziyade İslam topraklarındaki taşeronlarını kullanıyor olması. Bazen sarıklı sakallı mücahit teröristlerini, bazen de kravatlı badem bıyıklı hizmet erlerini ve bazen de .....

Kemal Ş.SEVİNDİK