با وجود شرایط سختی که در خرداد و تیر ماه سال جاری به‌واسطه حمله جنایتکارانه رژیم صهیونیستی بر کشور حاکم شد یکی از حوزه‌هایی که به فعالیت خود ادامه می‌داد ورزش بود. فدراسیون‌ها و رشته‌های مختلف با توجه به رویدادهای پیش‌ِرو برنامه‌های خود را دنبال می‌کردند، بعد از دفاع 12روزه، فعالیت فدراسیون‌ها شدت گرفت و موفقیت‌هایی در زمینه‌های مختلف رقم خورد از جمله قهرمانی تیم والیبال جوانان در جهان و کشتی آزاد در مسابقات قهرمانی جهان.

واقعیت این است که تحت هر شرایطی ورزش می‌تواند حال‌وهوای جامعه را تغییر دهد و فضای مثبتی را به وجود آورد، هیچ پدیده اجتماعی همانند ورزش این قابلیت را ندارد و «کوچکترین» موفقیت‌های ورزش «بزرگترین» شور و نشاط را در جامعه ایجاد می‌کند، این موضوع در چند شب اخیر با تمام وجود احساس شد زمانی که کشتی‌گیران آزادکار کشورمان مقتدرانه قهرمان جهان شدند، امیرحسین زارع تاج سنگین‌وزن جهان را بر سر گذاشت و «رحمان بی‌رحم» در مدت زمانی کوتاه نسخه حریف ژاپنی‌اش را در فینال پیچید.

کنار قهرمانی، ادای احترام کشتی‌گیران و مربیان به‌ویژه امیرحسین زارع، رحمان عموزاد و پژمان درستکار به پرچم مقدس ایران موضوع دیگری بود که توجهات را به خود جلب کرد، احترام به مام میهن تکمیل‌کننده شب رؤیایی کشتی و ورزش ایران بود. بعد از قهرمانی ایران که پس از 12 سال به دست آمد، رهبر معظم انقلاب اسلامی پیامی ویژه صادر کردند که در تک تک جملات آن نکات مهمی نهفته بود؛ «تلاش اعجاب‌انگیز» روی تشک برای قهرمانی، «رفتار تحسین‌آمیز» برای رفتار کشتی‌گیران پس از قهرمانی و «آمیزه‌ی قدرت و معنویت» برای تلاش فدراسیون، مربیان، کشتی‌گیران که «آفریننده‌ی ارزش‌های والا» شدند.

مقام معظم رهبری در بازه‌های زمانی مختلف برای موفقیت‌های ورزش ایران پیام تبریک صادر کرده‌اند اما جنس این پیام تفاوت داشت، این پیام‌ها یعنی اینکه رهبری توجه‌ای ویژه به مقوله ورزش دارند و همین موضوع باعث دلگرمی ورزشکاران و دست‌اندرکاران ورزش می‌شود.

نکته مهم این است که باید به ورزش به‌اندازه تأثیرگذاری‌اش توجه شود، این موضوع می‌طلبد که نهادهای مختلف تمام همّت خود را برای موفقیت ورزش و متعاقب آن شادی جامعه به‌کار گیرند.