بیانات مقام معظم رهبري در دیدار با مسئولان نظام و میهمانان كنفرانس وحدت اسلامی
۱۷ ربيع الاول ۱۴۳۴؛ سالروز میلاد پیامبر مكرم اسلام صلوات‌الله‌علیه‌وآله
بسم اللّه الرّحمن الرّحيم
تبريك عرض ميكنم اين عيد سعيد و بزرگ را به همه ى شما حضار محترم، ميهمانان عزيزى كه از كشورهاى ديگر در اينجا تشريف دارند، و سفراى كشورهاى اسلامى، و همچنين به همهى ملت بزرگ ايران كه محبت و پايبندى خود را به ارادت به مقام نبوت در عمل به اثبات رساندند. همچنين تبريك عرض مي كنم به همه ى امت اسلامى كه بر محور نام مبارك پيامبر اسلام احساس اتحاد و يگانگى مي كنند. همچنين تبريك عرض مي كنيم اين عيد سعيد را به همه ى آزادگان عالم؛ كه حقيقتاً بشارت ميلاد پيغمبر و بركات الهى كه بر اين ميلاد بزرگ مترتب شده است، متعلق به همه ى آزادگان عالم است؛ همه ى انسان هائى كه به دنبال آزادگى و عدالت و دست يافتن به ارزش هاى والاى الهى اند.
بعضى از اهل معرفت و اهل سلوك معنوى معتقدند كه ماه ربيع الاول، به معناى حقيقى كلمه، ربيع حيات است، ربيع زندگى است؛ زيرا در اين ماه، وجود مقدس پيامبر گرامى و همچنين فرزند بزرگوارش حضرت ابى عبداللّه جعفربن محمدالصّادق ولادت يافته اند و ولادت پيغمبر سرآغاز همه ى بركاتى است كه خداى متعال براى بشريت مقدر فرموده است. ما كه اسلام را وسيلهى سعادت بشر و راه نجات انسان ميدانيم، اين موهبت الهى مترتب بر وجود مبارك پيغمبر است كه در اين ماه اتفاق افتاد. حقيقتاً بايد اين ميلاد عظيم را مبدأ همه ى بركاتى دانست كه خداى متعال جامعه ى بشرى را، امت اسلامى را، پيروان حقيقت را به آن سرافراز كرده است.
صِرف جشن گرفتن كافى نيست؛ در درجهى اول بايد پيوند قلبى خودمان با پيغمبر را تقويت كنيم. دنياى اسلام بايد رابطه ى معنوى و قلبى و عاطفى خود با نبى مكرم را روز به روز تقويت كند؛ اين نقطه ى مشترك بين همه ى مسلمانان عالم است. آن كسانى كه دلشان براى تشكيل امت اسلامى مي تپد، بايد بر روى اين نقطه تكيه كنند: رابطه ى معنوى و عاطفى با وجود مقدس پيغمبر. يعنى در درجهى اول و به طور جدى، تصميم بر تبعيت از آن بزرگوار در همهى امور. در آيات كريمه ى قرآن، درباره ى اخلاق پيامبر، درباره ى رفتار سياسى پيغمبر، درباره ى نوع حاكميت پيغمبر، درباره ى احساس پيامبر مكرم نسبت به مردم - چه نسبت به مسلمان ها، چه نسبت به غير مسلمان ها - شرح داده شده است. تربيت صحابه ى بزرگوار پيامبر در زمان پيغمبر و رفتار آنها، نشان دهنده ى آن جهتى است كه در تعليم و تربيت امت اسلامى، مورد نظر اسلام و مورد نظر پيامبر است. بايد اينها را در زندگىِ خودمان پياده كنيم، بايد اينها را عملياتى كنيم؛ صِرف گفتن كفايت نمي كند.
امروز زمينه براى اين مسئله آماده است. بيدارى اسلامى يك حقيقتى است كه اتفاق افتاده است. بعد از دهها سال متمادى تسلط دشمنان اسلام و دشمنان مسلمين بر جوامع اسلامى، چه به شكل استعمار مستقيم، چه به شكل استعمار جديد و استعمار غير مستقيم، چه به صورت سلطه ى فرهنگى يا سلطهى اقتصادى يا سلطهى سياسى؛ بعد از سالهاى متمادى كه ملت هاى مسلمان فشرده شدند در زير اين فشارهاى عظيم سلطه ى غربى و دولت هاى اروپائى و آمريكائى بر كشورهاشان، بتدريج هسته ى بيدارى، يقظهى اسلامى رشد كرده، ثبت شده است و دارد خود را نشان مي دهد. مردم دنياى اسلام امروز احساس ميكنند كه وسيله ى عزتشان، وسيله ى سربلندى شان، وسيله ى استقلالشان، اسلام است. به بركت اسلام، همه ى آرزوهاى ملىِ يك ملت در دنياى اسلام ميتواند برآورده شود. ملتهاى اسلامى به بركت اسلام ميتوانند در مقابل تسلط غرب، در مقابل تكبر دولت هاى غربى، در مقابل سلطه ى ظالمانه ى دولت هاى غربى، در مقابل استثمار و استكبار دولت هاى غربى بايستند.
و غرب مجبور به عقب نشينى است؛ امروز شما اين تجربه را در دنياى اسلام مشاهده ميكنيد. سى و چند سال قبل اين مسئله در ايران اتفاق افتاد؛ امروز هم در دنياى اسلام، در شمال آفريقا، اين را مشاهده مي كنيد. قدم ها به سمت پيروزى است. البته مشكلات هست؛ ليكن اگر ما بيدار باشيم، مشكلات نمي تواند جلوى راه ما سد ايجاد كند. قرآن مي فرمايد: «لن يضرّوكم الّا اذى».(1) بله، اذيت مي كنند، آزار مي كنند، مشكل درست مي كنند؛ اما اگر ما عازم باشيم، به خدا توكل داشته باشيم، تصميم بر حركت داشته باشيم، نمي توانند جلوى راه ما سد ايجاد كنند.
امروز ملت هاى اسلامى بيدار شده اند؛ احساس مي كنند ميتوانند به بركت اسلام، در مقابل دشمنان دنياى اسلام، در مقابل شبكهى فاسد صهيونيستى كه بر سياستهاى دول غربى مسلط است، حرف خود را به كرسى بنشانند. اين پيروزىها خيلى ارزش دارد. «وعدكم اللّه مغانم كثيرة تأخذونها فعجّل لكم هذه» - اين بخشى از وعده ى الهى است كه تحقق پيدا كرد - «و كفّ ايدى النّاس عنكم و لتكون ءاية للمؤمنين و يهديكم صراطا مستقيما».(2) هر پيروزى اى كه يك ملت در مقابله ى با دشمنان و تبليغات و روش ها و شيوه هاى خباثت آلود آنها پيدا مي كند، يك بشارت الهى است، يك آيت الهى است، يك نشانهى الهى است - «و لتكون آية» - كه اگر حركت كرديد، به نتيجه خواهيد رسيد.
امروز دنياى اسلام با توطئه هاى دشمنان مواجه است. من به شما برادران و خواهران عزيز - چه ايرانى و چه غير ايرانى - عرض بكنم: امروز مهمترين دستاويز دشمن براى مقابلهى با بيدارى اسلامى، ايجاد اختلاف است. مسلمان را در مقابل مسلمان قرار دادن، مسلمان را به دست مسلمان از بين بردن، اينها را به هم مشغول كردن؛ چه چيزى بهتر از اين براى دشمنان استقلال اسلامى كه مسلمانان را به هم مشغول كنند؟ از روز اوّلى كه انقلاب اسلامى در ايران پيروز شد، سياست ايجاد اختلاف در ميان ملت ما و كشور ما دنبال شد؛ اما جمهورى اسلامى با قاطعيتِ كامل در مقابل اين مسئله ايستاد. در سطح بينالملل اسلامى هم اختلافات مذهبى را مطرح كردند، اما جمهورى اسلامى پرچم اتحاد اسلامى را برافراشت. ما اعلام كرديم، امام بزرگوار ما بارها اين را گفتند، و ملت ايران در زمان ايشان و بعد از ايشان تكرار و تأكيد كردند كه ما معتقد به برادرى اسلامى هستيم.
ما هر شكافى بين مسلمانان را رد ميكنيم؛ اين درست نقطه ى مقابل عوامل دشمنان است كه از هر پديده ى كوچكى براى ايجاد اختلاف بين مسلمانان استفاده ميكنند. اگر شما نگاه كنيد، مى بينيد امروز سياست دشمنان بيدارى اسلامى در كشورهاى شمال آفريقا هم، ايجاد اختلاف است. سياست استكبار همين است؛ اينها را به جان هم بيندازند، اينها را در مقابل هم قرار دهند.
علاج اين بيمارى، احساس اتحاد بين مسلمين است؛ ملت هاى مسلمان بايد با هم متحد شوند. در داخل هر كشور، گروه هاى مختلف، مذاهب مختلف، جناح هاى مختلف، بايد دست به دست هم بدهند؛ اختلافات فكرى و عقيدتى و سياسى و سليقه اى و جناحى را بر حركت هاى اساسىِ خودشان حاكم نكنند، تا بتوانند در مقابل دشمن بايستند؛ امروز راه، فقط اين است. با انواع حيل دارند تلاش ميكنند ايجاد اختلاف كنند؛ مى بينيد شما. وقتى مسلمانها سرشان به اختلاف با يكديگر مشغول شد، مسئله ى فلسطين در حاشيه قرار مي گيرد؛ ايستادگى در مقابل زياده خواهى آمريكا و غرب، در حاشيه قرار مي گيرد؛ آنها امكان پيدا مي كنند كه نقشه هاى خودشان را عمل كنند.
امروز مشاهده مي شود كه غربى ها يك حركت تازه اى را در آفريقا شروع كردهاند براى تسلط بر ملتهاى آفريقا، براى حضور مجدد در زندگى مردم آفريقا. وقتى آتش اختلافات روشن شد، دشمن مجال پيدا ميكند كه همه كار انجام دهد. در همسايگى ما در پاكستان، شما ببينيد به بهانه ى اختلافات، چه فجايعى را ايجاد مي كنند. در سوريه، شما ببينيد چطور مردمى را به جان مردم ديگرى مى اندازند. در بحرين مشاهده كنيد چطور صداى ملتى را به طور كلى خاموش مي كنند؛ يك ملت را از همهى جوانب بايكوت مي كنند. در مصر و در مناطق ديگر، شما ببينيد چطور مردم را در مقابل هم قرار مي دهند. اينها سياست هائى است كه ممكن است انگيزه هاى شخصى و اعتقادى از طرف اشخاص داشته باشد، اما نقشه ى كلى، نقشه ى دشمنان است.
من كسى را متهم نمي كنم به اين كه عالماً و عامداً دارد نقشه ى دشمن را انجام ميدهد، اما به طور قطع و يقين مي گويم: هر حركت اختلافى، به هر شكلى، در ميان ملت هاى مسلمان، يا در درون يك كشور ميان افراد آن كشور، بازى كردن در زمينى است كه دشمن آن زمين را تعيين كرده است؛ كمك به دشمن است. مسئله ى وحدت را همه بايد جدى بگيرند؛ در درجه ى اول، نخبگان؛ نخبگان سياسى، نخبگان دينى، نخبگان دانشگاهى، نخبگان حوزه هاى علميه؛ در همه جا. در كشور ما همه مسئله ى وحدت را جدى بگيرند. ايجاد اختلاف مذهبى بين گروه هاى مختلف مسلمان، خطر بزرگى است. اگر دشمنان بتوانند آتش اختلافات فرقهاى را در يك جائى برافروزند، فرونشاندن آن جزو دشوارترين كارهاست. بايد جلوى اين كار را گرفت؛ اين هم نمي شود، جز با ابتكار عمل و مجاهدت و اخلاص نخبگان در هر كشورى؛ علما، دانشگاهيان، سياستمداران، كسانى كه داراى نفوذ و تأثيرند؛ براى مردم تشريح كنند نقشه ى دشمن را، و نگاه اميدوارانه‌ى دشمن را به ايجاد اختلاف بين مردم، بين كشورهاى اسلامى، بين جناح هاى اسلامى، بين سنى و شيعه، بين گرايش هاى مختلف در مذاهب مختلف اسلامى؛ مردم را آگاه كنند.
اين خطر بزرگى است كه دشمنان تجربه كردند. انگليس ها در اين زمينه داراى تجربه هاى طولانى اند. ما در تاريخ، در شرح حال اينها ميخوانيم و مى بينيم كه چه كارهائى را كردند براى ايجاد اختلاف. اينها بلدند، ديگران هم از اينها ياد گرفتند. مشغول تلاش هستند براى ايجاد اختلاف؛ بايد پرهيز كرد. نبايد با احساسات سطحى و عاميانه، موجب برافروختن اين آتش ها شد؛ اين، سرنوشت ملتها را سياه مي كند؛ ملت ها را به خاك سياه مي نشاند؛ دشمنان اسلام را، دشمنان مسلمين را، دشمنان استقلال را، در كارهاى خودشان موفق مي كند؛ نقشه ى آنها را تحقق خواهد بخشيد؛ بايد بيدار بود.
شعار اتحاد اسلامى، يك شعار مقدس است. امروز اگر پيامبر مكرم اسلام (صلّى اللّه عليه و ءاله) در ميان ما بود، به اقتضاى آيه ى شريفه ى «عزيز عليه ما عنتّم حريص عليكم بالمؤمنين رئوف رحيم»(3) ما را به اتحاد دعوت مي كرد؛ از ايجاد اختلافاتِ اينچنينى جلوگيرى مي كرد. ما اگر چنانچه علاقه مند به نبى مكرم اسلام هستيم، بايد اين خواسته ى قطعى آن بزرگوار را تحقق ببخشيم.
از خداوند متعال ميخواهيم به همه ى ما توفيق دهد تا بتوانيم به آنچه مي گوئيم، عمل كنيم.
والسّلام عليكم و رحمةاللّه و بركاته
1) آل عمران: 111
2) فتح: 20
3) توبه: 128
