مهمترين جريان‌ها و احزاب معارض بحرين

امتیاز بدهید
(0 امتیاز)

مهمترين جريان‌ها و احزاب معارض بحرين

۱.جنبش "احرار "

اين جنبش در سال ۱۹۵۶ تشكيل شد و در دهه ۶۰ قيام كارگري عليه رژيم بحرين و "جنبش معروف " را پديد آورد و از سال ۱۹۸۱ به اقدامات نظامي ضد دولتي متوسل شد. اعضاي اين جنبش را مسلمانان شيعي و سني تشكيل مي‌دهند و بر اساس ايدئولوژي اسلامي و شعار "نه غربي نه شرقي " و با تكيه بر استراتژي بسيج افكار عمومي و پرهيز از هرگونه‏ سازش، خواهان برقراري حكومت اسلامي در بحرين هستند. "حسين الشهابي " در حال حاضر يكي از رهبران برجسته اين جنبش بشمار مي‌آيد و جنبش احرار در اعتراضات اخير بحرين حضور فعالي داشته و در كنار جريان‌هاي معارض ديگري چون الوفاق و حق خواستار انحلال دولت و پارلمان و سرنگوني رژيم آل خليفه است.

۲. جمعيت "وفاق اسلامي "

جمعيت وفاق اسلامي بحرين جمعيتي سياسي اسلامي شيعي بحريني است كه در سال ۲۰۰۱ تاسيس شد و از جمله بزرگترين گروه‌هاي معارض بحريني است و از بعد تاريخي بايد آن را ميراث‌بر جنبش احرار بحرين دانست كه محرك اصلي اعتراضات سال‌هاي ۱۹۹۴ و ۱۹۹۸ بود.

رياست جمعيت را هم اكنون شيخ "علي سلمان " برعهده دارد و ديدگاه حاكم بر جمعيت اين است كه براي ساخت كشوري پيشرفته با به حاكميت مردم در تمام موسسات حكومتي روي آورد و از اين حيث شعار "آزادي و عدالت و برابري را بر اساس اصول و مبادي اسلامي " سرمي‌دهد. همانگونه كه گفته شد، اين جمعيت بزرگترين جريان معارض بحرين بشمار مي‌آيد و در پارلمان اين كشور داراي ۱۸ نماينده است كه در اعتراض به اقدامات سركوبگرانه رژيم حاكم عليه معترضين بحريني رسما از پارلمان استعفا كردند.

۳. جنبش حق

آن گونه كه خود را معرفي مي‌كند، "جنبش آزادي‌ها و دموكراسي بحريني با گرايش‌هاي اصلاح طلبانه " است و در كنار الوفاق الاسلامي يكي از مهمترين و بزرگترين جنبش‌هاي معارض بحريني را تشكيل مي‌دهد. در ابتدا "حسن المشيمع " از رهبران برجسته معارض بحريني دبير كل جنبش و "عيسي الجودر " معاون وي تلقي مي‌شد كه بعدها مشيمع به رهبري جنبش برگزيده شد. جنبش حق در ۱۱ نوامبر ۲۰۰۵ ميلادي تاسيس شد و بايد آن را انشقاق حاصله از جمعيت الوفاق الاسلامي برشمرد. اما درباره حسن مشيمع، رهبر جنبش حق بايد گفت كه همزمان با اعتراضات اخير مردم بحرين عليه رژيم آل خليفه وي و جنبشش نيز پيوستن خود به اعتراضات مردمي و قيام عليه رژيم بحرين را اعلام كرده و بسان جمعيت الوفاق الاسلامي خواسته‌هايش در انحلال دولت و پارلمان و رژيم آل خليفه نمود پيدا مي‌كند. مشيمع ۶۳ ساله در سال ۲۰۱۰ به اتفاق ۲۵ شخصيت ديگر معارض بحريني به متهم به اقدام و تلاش جهت براندازي رژيم حاكم شد و تا پيش از آن ۴ بار بازداشت شده بود. وي را بايد از جمله شخصيت‌هاي منطقه‌اي حامي جمهوري اسلامي ايران دانست.

۴. جمعيت الوعد (العمل الوطني و الديمقراطي)

اولين جمعيت سياسي بحرين كه در سال ۲۰۰۱ اعلام موجوديت كرد و ادامه تاريخي جبهه مردمي بحرين (چپگرايان) بشمار مي‌ايد و هم چنان نيز ائتلافي از چپگرايان و ملي‌گرايان و نيروهاي مستقل بحريني تلقي مي‌شود. اين جمعيت انتخابات سال ۲۰۰۲ را تحريم نمود، اما در انتخابات سال ۲۰۰۶ شركت كرد و در انتخابات اخير بحرين يعني ۲۰۱۰ با سه نامرد مشاركت داشت.

۵. جمعيت عمل اسلامي (جمعية العمل الإسلامي)

اين جريان در اواخر دهه هفتاد تاسيس شد و در آن زمان به جريان "شيرازي‌ها " معروف شد كه منتسب به آيت الله "محمد شيرازي " مرجع تشيع بود و ادامه جبهه اسلامي آزادي بحرين بشمار مي‌ايد كه در سال ۱۹۸۱ متهم به تلاش براي انقلاب عليه دولت وقت بحرين شد .اين جريان انتخابات سال ۲۰۰۲ را تحريم كرد، اما در انتخابات سال ۲۰۰۶ شركت كرد، اما بار ديگر انتخابات سال ۲۰۱۰ را تحريم نمود.

۶. جمعيت تجمع ملي و دموكراتيك (جمعية التجمع القومي الديموقراطي)

نماينده جريان بعثي‌ها در بحرين بشمار مي‌آيد. اين جريان انتخابات سال ۲۰۰۲ را تحريم اما در انتخابات ۲۰۰۶ شركت كرد و در انتخابات سال ۲۰۱۰ با نامزد شركت نمود.

۷.جمعيت تريبون دموكراسي پيشرو (جمعية المنبر الديموقراطي التقدمي)

نماينده جريان چپگرا در بحرين و ادامه جبهه آزادي بخش ملي بحرين است كه اولين حزب كمونيست تشكيل شده در منطقه خليج فارس در سال ۱۹۵۵ بشمار مي‌آيد. اين جميعت در انتخابات ۲۰۰۲ شركت كرد و سه كرسي را در پارلمان بدست آورد اما در انتخابات ۲۰۰۶ نتوانست موفق شود.

۸. جمعيت عربي اسلامي الوسط (جمعية الوسط العربي الإسلامي)

جريان ناصري (منتسب به جمال عبد الناصر) و هم چنين اسلامگرايان بحريني را دربرمي‌گيرد. در انتخابات سال ۲۰۰۲ شركت كرد، اما هيچ يك از نامزدهايش به پارلمان راه نيافتند.

9. جمعیت تريبون ملي اسلامي (جمعية المنبر الوطني الإسلامي)

نماينده و بازوي سياسي جمعيت "الاصلاح " است كه در دهه چهل در بحرين تشكيل شد. در انتخابات ۲۰۰۲ شركت كرد و موفق شد هشت كرسي پارلمان را بدست آورد. در انتخابات ۲۰۰۶ با جمعيت الاصاله (جريان سلفي‌ها) ائتلاف نمود و هفت كرسي را بدست آورد و در انتخابات ۲۰۱۰ با هشت نامزد شركت كرد.

۱۰. جمعيت اصالت (جمعية الأصالة)

نماينده و بازوي سياسي جمعيتا تربيت اسلامي است كه در انتخابات ۲۰۰۲ شركت كرد و موفق شد ۶ كرسي را در پارلمان بدست آورد. در انتخابات ۲۰۰۶ نيز با ائتلاف با منبر الوطن الاسلامي ۶ كرسي در پارلمان بدست آورد.

۱۱. جنبش عدالت ملي (حركة العدالة الوطنية)

در پي بروز شكاف در جمعيت تجمع ملي دمكراتيك اين جمعيت تشكيل شد و جمعيت كوچكي است كه فعالان چپگرا و مستقل را دربرمي‌گيرد و به شكلي ويژه در شهر "المحرق " فعاليت مي‌كند و در انتخابات ۲۰۰۶ نيز شركت نمود.

منابع: پایگاه اطلاع رسانی جام نیوز و فارس

 

خوانده شده 2413 مرتبه