تاریخچه ايجاد اختلاف بین شیعه و سنی

امتیاز بدهید
(4 امتیاز)

مسأله اختلاف بین پیروان دو طائفه و دو مذهب، ریشه اش از صدر اسلام است. در آن وقت خلفای اموی، و خصوصاً عباسی، در صدد بودند که اختلاف ایجاد کنند

مجالس درست می کردند و [به اختلاف] دامن می زدند. این اختلاف کم کم اسباب این شد که در بین عوام از اهل سنت و عوام از اهل شیعه این تناقص پیدا شد؛ و گرنه نه عوام اهل سنت به سنت رسول الله عمل کرده و می کنند و نه عوام اهل شیعه پیروی از ائمه اطهار کرده اند. ائمه اطهار ما کوشش کردند تا اینها را داخل در جمعیت کنند، با آنها نماز بخوانند، به تشییع جنازه های آن ها بروند. زمان کم کم آمد به این طرف، و قدرتمندان این کار را کردند برای این که این دو طایفه با هم سرگرم باشند، و خودشان هر کاری می خواهند بکنند. (1)

 

بین شیعه و سنی ابداً اختلافی نیست؛ بین شیعه و سنی نباید تفرقه باشد. باید وحدت کلمه را حفظ کنید. ائمه اطهار ما سفارش کردند به ما بپیوندید با هم و با هم اجتماعمان را حفظ کنیم. و کسی که این اجتماع را بخواهد که به هم بزند، یا جاهل است و یا مغرض و نباید به این حرفها گوش بکنند. برادران سنی نباید به یک تبلیغاتی که از طرف دشمن اسلام می شود ترتیب اثر بدهند. ما با آنها برادر هستیم، آنها با ما برادر هستند. این مملکت مال همه ماست، مال همه ما. مال اقلیت های مذهبی، مال مذهبیون ما، مال برادران اهل سنت ما، همه با هم هستیم. (2)

برادران اهل سنت و شیعه با هم باشند. همان طوری که اهل سنت چهار مذهب دارند که در کنار هم اند، مذاهب نمی ریزند به جان هم، به حسب ظاهر، ما هم که مذهب پنجمی هستیم که می نشینیم با هم، ما برای خودمان فرایضمان را انجام بدهیم، لکن همه مان با هم بر ضد کسانی که بر ضد اسلام هستند. خوب، ما مسائل مشترک زیاد داریم، ما در اصول مذاهبمان، اصول دینمان، همه با هم مشترکیم. قرآن ، قرآن همه است؛ اسلام، اسلام همه است؛ پیغمبر،پیغمبر همه است. این ها مشترکات ما است. در این مشترکات ما با هم باشیم و در مختصات هر کدام برای خودمان عملی داریم و برای خودمان آدابی داریم. این دعوا لارم ندارد؛ اینکه دعوا می شود دعوایی است که آنها ایجاد می کنند در بین ما. (3)

از ملی گرایی خطرناک تر و غم انگیزتر، ایجاد اختلاف بین اهل سنت و جماعت با شیعیان است، و القای تبلیغات فتنه انگیز و دشمنی ساز بین برادران اسلامی و ایمانی است. و بحمدالله تعالی در انقلاب اسلامی ایران هیچ اختلافی بین این دو طایفه وجود ندارد و همه با دوستی و اخوت در کنار هم زندگی می کنند. و اهل سنت که در ایران جمعیتشان بیشمارند و در اطراف و اکناف کشور زیست می کنند و دارای علما و مشایخ بسیار هستند، با ما برادر و ما با آن ها برادر و برابریم، و آنان با نغمه های نفاق افکنانه ای که بعضی جنایتکاران و وابستگان به صهیونیسم و آمریکا، ساز نموده اند مخالفند. (4)

ما برادری خودمان را به برادری اهل سنت اعلام می کنیم. دشمنان اسلامند که می خواهند ما را با برادرهای خودمان مختلف کنند. دشمن های اسلام یا گول خورده هایی از آن ها هستند که در این وقت مخالفت ما بین دو دسته را اعلام می کنند. ما اعلام می کنیم وحدت کلمه مسلمین را. اگر مسلمین وحدت کلمه داشتند، امکان نداشت اجانب بر آنها تسلط پیدا بکنند. این تفرقه در بین مسلمین است که باعث شده است اجانب بر ما تسلط پیدا بکنند. این تفرقه مسلمین است که از اول با دست اشخاص جاهل تحقق پیدا کرد، و الان هم ما گرفتار هستیم. واجب است بر همه مسلمین که با هم باشند. یک زمان حساسی است؛ ما بین حیات و موت مردد هستیم. ما الان مملکتمان یا باید تا ابد زیر یوغ استعمار و استبداد باشد، یا باید الان از یوغ خارج بشود. اگر وحدت کلمه را حفظ نکنید، تا آخر باید مبتلا باشید. (5)


1- صحيفه امام، ج 6 ، ص 94

2- صحيفه امام، ج 6 ، ص 83-84

3- صحيفه امام، ج 14 ، ص508

4- صحيفه امام، ج 13 ، ص 209-210

5- صحيفه امام، ج 6 ، ص 83

خوانده شده 6283 مرتبه

احادیث